Iedere dinsdag schrijf ik, Charlotte, een blog over wat ik meemaak, zie, ervaar of voel. De thema’s die voorbij komen zijn reizen, culturen, ondernemerschap, geluk en balans. Vorige week deelde ik hoe ik balans in mijn drukke leven houd en hoe mij dat gelukkig maakt. Deze week vertel ik je hoe ik tegen het Sinterklaas feest en voornamelijk de pieten aankijk.
Afgelopen weekend is Sinterklaas weer ‘aangekomen’ in het land. Een kinderfeest waar we allemaal mee opgegroeid zijn, voor de een leuker dan voor de ander.
Herinneringen van vroeger
Zelf heb ik al niet hele warme herinneringen aan dit feest vanuit mijn jeugd, in tegenstelling tot vele anderen. Sinds mijn 6e weet ik dat het allemaal een fabeltje is en dat het verzonnen is. Natuurlijk prima, sprookjes worden verteld en kinderen geloven in de magie, tot ze er op een bepaald moment achter komen dat het niet de werkelijkheid is. Een feest voor kinderen, omdat ze cadeautjes krijgen en allerlei zoetigheid gegeten wordt.
Sinds ik zelf kan bepalen wat ik met dit feest doe, sla ik het zelf het liefste over. Ik heb er gewoon niet heel veel mee en het is natuurlijk voor kinderen bedoeld. Daarnaast is er natuurlijk sinds een aantal jaar de enorme discussie die samen met de pepernoten (of kruidnoten) al ver voor 5 december is ons gehele land te zien en horen is. Ik zal meteen met de deur in huis vallen, ik ben tegen zwarte piet. Ik ben van mening dat wanneer we andere mensen kwetsen met uitingen die niet zo bedoeld zijn, we er direct mee moeten stoppen. In mijn beleving moet je mensen niet willen kwetsen, niet per ongeluk en zeker niet expres, met iets wat jij wel leuk vindt.
Sinterklaas en de pieten zijn een traditie
Witte mensen beseffen zich vaak niet hoe het is om écht gediscrimineerd te worden, om hoe je eruit ziet of waar je vandaan komt. Hoe oneerlijk is het dat je beoordeeld wordt op elementen, waar je helemaal niks aan kunt doen? Het feit alleen al dat jij of je ouders niet geboren zijn in Nederland, daar heeft toch niemand voor gekozen? Maar dat terzijde. Het feit dat mensen zich beroepen op de traditie, vind ik een beetje flauw. Dat we iets ‘al jaren zo doen’, wil toch niet zeggen dat we het zo maar moeten blijven doen? Als we in die gedachten zouden leven, zouden we nu nog in hutjes wonen en jagen op ons voedsel.
Het mooie aan tradities is dat het door mensen is bedacht, dus ook door mensen veranderd kunnen worden. Dat we het in Nederland zo goed hebben om zoveel tijd en energie te kunnen steken in een discussie en het behouden van tradities, is natuurlijk al bijzonder. Alles staat continu in beweging en het enige wat blijft is verandering. Waarom zou je een kinderfeest, waarbij het gaat om gezelligheid en blijdschap van kinderen, zo willen verstikken door het behoudt van iets dat anderen ontzettend veel pijn doet? Vroeger werden stoute kinderen geslagen en als ik het me goed herinner, is de gehele traditie ooit begonnen met het verhaal dat een sint de arme kinderen wat extra bracht omdat ze niets hadden.
Verbinding
Laten we vooral op zoek (blijven) gaan naar wat ons verbindt en er voor iedereen een leuk en gezellig feest van maken, in plaats van onze boze mening over een karikatuur die gemaakt is van mensen wat hen ontzettend veel pijn doet. En ik heb er respect voor als je mijn mening niet deelt, maar heb dat respect dan ook voor de ander.
Laten we ook deze traditie met haar tijd mee laten gaan, waarbij de pieten gewoon wat vegen hebben van de schoorsteen, zoals het verhaal dat verteld.
Groetjes!
Charlotte
—
- Dit is een blog met een persoonlijke mening van Charlotte – Discussies zijn uitgesloten.
TGND Media
Leave a Reply